Այս հետաքրքրաշարժ և չարաճճի թռչունները ջունգլիների ամենաաղմկոտ բնակիչներից են: Նրանց ճիչը լսելի է կիլոմետրերից էլ այն կողմ: Իրենց անվանումը ստացել են նրա համար, որ կան որոշ տեսակի տուկաններ, որոնք իրենց ճիչով կարծես ասում են <<տուկանո՜, տուկանո՜>>: Նրանց արձակած ձայներում կարելի է լսել ոչ միայն թռչունների դայլայլը, այլև ջունգլիների զանազան ձայները: Այս թռչունները առանձնանաում են իրենց տեսքով: Կան այնպիսիները, որոնք ներկված են այնպես խայտաբղետ, որ այդ հարցում չեն զիջում անգամ ամենագունագեղ թութակներին: Պոչը կարճ է, թևերը կարճ ու լայն են: Ոտքերը ուժեղ և մեծ` չորս մատնանի, որոնք հարմարեցված են ծառ մագլցելու համար: Աչքի շուրջը մաշկը խայտաբղետ է` կանաչ, դեղին, կապույտ, կամ էլ նարնջագույն: Լեզուն երկար է, առջևի մասը և եզրերը` խավոտ, որը նրան տալիս է փետրանման տեսք: Նրանց արտաքինի մեջ ուշագրավ է անհամաչափ մեծ, վառ գունավոր կտուցը: Շատերի մոտ կտուցը երկար է մարմնից: Պարզվում է, որ կտուցն օգնում է պոկել միրգը բարակ ճյուղերից, երբ այդ ժամանակ տուկանը նստած է լինում ավելի հաստ ճյուղի վրա: Կտուցով նաև հարմար է նետել հատապտուղը: Մի տուկանը նետում է, մյուսը որսում: Հարմար է նաև սարդեր, մողեսներ բռնելու, անգամ ջրից ձուկ դուրս քաշելու համար: Կտուցի հետաքրքիր առանձնահատկությունը սղոցանման խազերն են նրա ծայրին, որոնք օգնում են թռչունին պահել պտուղը:
Հսկայական մեծ կտուցի պատճառով, թռչում է բավականին ծանր: Հեռու տարածքներ թռչել խուսափում է: Ամբողջ օրն անց է կացնում ծառի վրա, որտեղ և սնվում է: Տուկանը հետաքրքրասեր թռչուն է: Տուկանները միատեղ հետևում են թշնամուն և հավաքվում են մեծ երամով, երբ անհրաժեշտ է օգնել վիրավոր կամ էլ գիշատչի կողմից բռնված ընկերոջը: Գիտնականները ենթադրում են, որ տուկանները օգտվում են իրենց գունագեղ կտուցներից՝ որպես ազդանշան հեշտությամբ միմյանց գտնելու և ճանաչելու համար: Նյութաբան-գիտնական Մարկ Անդրե Մայերսը կատարել է տուկանի կտուցի հետազոտություն և հայտնաբերել է, որ կտուցի ներսի մասը իրենից ներկայացնում է ոսկրային հյուսվածքներից ու թմբուկանման մեմբրանից միաձուլված կոշտացած <<փրփուր>>:
Տուկանը խոտակեր թռչուն է, որը սնվում է հյութալի մրգերով և հատապտուղներով:
Տուկանը քնում է փչակի մեջ: Գիշերը տուկանը իր երամի հետ տեղավորվում է մեկ փչակում, ընդ որում բոլորը փչակ են մտնում հետընթացքով, պոչը գլխին գցած: Կտուցը դրվում է մեջքին, պոչը հավաքվում է կրքավանդակի վրա և թևերով փաթաթում է ողջ մարմինը: Քնելուց նա գլուխը հետ է թեքում և կտուցը դնում է մեջքի կենտրոնում:
Տուկանները (սղոցակտուցները) մոնոգամ թռչուններ են: Բույն են շինում ծառերի փչակներում: Թխսում են երկու ծնողներն էլ՝ էգը դնում է 1-4 ձու: Ձագերը ձվից դուրդ են գալիս անօգնական, մերկ և կույր: Փչակում մնում են 6-8 շաբաթ: Տուկանների տեսակները տարածված են Կենտրոնական և Հարավային Ամերիկայում:
Եղեք տեղեկացված՝ Hafo.am
