1.Ե՞րբ և ինչպե՞ս հղացավ ԴԻՆԳՈյի գաղափարը, և ո՞վ էր առաջինը, ով խոսեց այդ մասին։
Կազմակերպության գաղափար ի սկզբանե չի եղել: 2007թ-ից ես որպես անհատ պարզապես օգնում էի փողոցային կենդանիներին իմ սեփական ռեսուրսներով՝ պահում իմ տանը, բուժում և տերեր գտնում: Այդ ժամանակ ես ունեի իմ շանը՝ Դինգոյին: Հետագայում միտք հղացավ Facebook-ում բացել կենդանասեր կամավորների խումբ: Այն իր տեսակի մեջ առաջինն էր և դրա շուրջ սկսեցին հավաքվել հետաքրքրված մարդիկ: 2009թ-ին այդ խմբի անդամներ Աննա Բահնանի և Սամ Սացկեվիչի նախաձեռնությամբ մեր գործունեությանը տրվեց անվանում՝ Դինգո Թիմ, իսկ 2013-ին այն գրանցվեց որպես կազմակերպություն:
2.Դինգոն բնության գրկում ապրող վայրի շուն է։ Սա՞ է հիմք հանդիսացել անվան ընտրության հարցում։
Երկուսը մեկում: Դա և՛ կապված էր վայրի ու բնության մեջ ապրող շան տեսակի հետ, և՛ իմ շան՝ Դինգոյի անվան: Մեր կազմակերպության էմբլեմայի վրա էլ հենց իմ Դինգոն է պատկերված:
«Բայց երբ մի օր որոշեմ գնալ այդ քայլին, դա անպայման կլինի հաշմանդամ, տանջված ու սիրո կարիք ունեցող մեկը, ում որդեգրելով՝ կյանքը լրիվ կվերափոխեմ»
3.Ովքե՞ր են ԴԻՆԳՈյի անդամները։ Կարճ բնութագրեք նրանցից յուրաքանչյուրին։
Դինգո Թիմը բազմանդամ է: Տարիների ընթացքում շատ ակտիվ անդամներ են եղել, ովքեր հիմա, ցավոք, մեզ հետ չեն տարբեր անձնական ու աշխարհագրական պատճառներով: Մեր աշխատանքը չափազանց դժվար է և իրականում երկար դիմանալն իսկապես հերոսություն է: Բայց մենք ունենք անդամներ, ովքեր արդեն մեզ հետ են երկար տարիներ:
Հատկապես կցանկանամ նշել մեր նվիրված կամավոր Էլեն Պապյանին, ով վարում է որդեգրման էջն ու այն բերել է ավելի պրոֆեսիոնալ մակարդակի: Նրա շնորհիվ բազմաթիվ կենդանիներ գտել են հոգատար ընտանիքներ: Նա շատ պարտաճանաչ և նվիրված կամավոր է, և մենք բախտավոր ենք ունենալ նրան մեր շարքերում:
Մեր շտապ օգնության բաժինը համակարգում է Գոհար Մանուշակյանը: Նա նույնպես բացառիկ կամավոր է, ով միշտ շտապում է ահազանգերով, հասնում անգամ ամենաանհավանական դեպքերում, իր տանը պահում է բազմաթիվ կենդանիներ և վերահսկում է կացարանի ամբողջ աշխատանքը:
Մենք ունենք կամավորներ, ովքեր ամեն շաբաթ այցելում են կացարան և խաղում շների հետ, որպեսզի նրանք մարդկային սիրո պակաս չունենան: Ունենք կամավոր ավագներ, ովքեր վարում են մեր #ԿուշտՓորիկ նախաձեռնությունը, որի շնորհիվ մենք կերակրում ենք մեր կացարանի շներին:
4.Բոլորին հայտնի է, որ Դինգոն ամբողջությամբ բարեգործական ծրագիր է, այսինքն չունի պետական աջակցություն։ Իսկ ովքե՞ր են այդ բարեգործները։ Խոսքն ավելի մեծ ներդրումներ անողների մասին է։
Ցավոք, մեծ ներդրում անողներն իսկապես քիչ են: Մեր բյուջեն հիմնականում կազմվում է փոքր ու միջին նվիրատվություններից: Ամենամեծ նվիրատուն, որ երբևէ ունեցել ենք, Հերման Խնդիրեանն է: Նա մեզ նվիրել է մեր մեքենան, ֆինանսավորել է բազմաթիվ հաշմանդամ կենդանիների տեղափոխումը ԱՄՆ, որտեղ նրանք որդեգրվել են ու ապրում են երջանիկ:
Այո, մենք պետական որևէ աջակցություն չունենք։ Ավելին՝ մենք երբևէ որևէ դրամաշնորհ անգամ չենք շահել:
«Մարդիկ մեզ մոտ գալիս են շուն որդեգրելու՝ նախապես պատրաստ լինելով, որ գալիս են փրկելու»
5.Մի փոքր պատմեք Դինգո վերականգնողական կենտրոնի մասին։
Մեր վերականգնողական կենտրոնում կա տեղ մոտ 80 կենդանու համար: Նրանք այնտեղ են տեղափոխվում վիրահատություններից հետո կամ բուժման ընթացքում: Հետո, եթե ապահով բակից են, վերադարձնում ենք տարածք, եթե ոչ՝ պահում ենք մինչև որդեգրվելը: Մեր վերականգնողական կենտրոնը շատ հաջող է աշխատում որդեգրման հարցում: Մեզ մոտից որդեգրվում են հաշմանդամ կամ այնպիսի կենդանիներ, որոնք թվում էր, թե ոչ մեկին դուր չեն գա: Մարդիկ մեզ մոտ գալիս են շուն որդեգրելու՝ նախապես պատրաստ լինելով, որ գալիս են փրկելու: Այդ պատճառով մեզ մոտից որդեգրված շները բավականին լավ ճակատագիր են ունենում, քանի որ մեծամասամբ որդեգրվում են գիտակից ու պատասխանատու մարդկանց կողմից:
6.Ֆեյսբուքյան խմբերում մարդիկ հաճախ են խնդրում իրենց շուն նվիրել։ Որքա՞ն հաճախ և ինչպիսի՞ շներին են որդեգրում Դինգոյից։
Որդեգրումը գնալով աճում է: Երբ ես նոր էի սկսել մենակ ծավալել այս գործը, շուն որդեգրելուն մարդիկ նայում էին կարծես ինչ-որ այլմոլորակային երևույթի ու չէին հասկանում՝ ինչպես կարելի է ոչ ցեղական շուն պահել: Իսկ բազմաթիվ մարդիկ գնելու փոխարեն գալիս են հենց որդեգրելու նպատակով: Այդ գործընթացն իսկապես շատ է աճել, որակը նույնպես շատ է լավացել: Ինչպես նշեցի, որդեգրում են անգամ հաշմանդամ կենդանիներին հենց Հայաստանում: Նախորդ տարվա մեջ ընտանիք է ձեռք բերել 18 հաշմանդամ շուն ու կատու, ինչը Հայաստանի համար շատ լուրջ ցուցանիշ է, եթե հաշվի առնենք, թե որտեղից ուր ենք հասել:
« Ես համարում եմ, որ ունեմ երկու երեխա. մեծ աղջիկս՝ Դինգոն և փոքր տղաս՝ Վիլյամը, ով 5 տարեկան է»
7.Պատմեք, խնդրում եմ, Ձեր տան Դինգոյի մասին։
Իմ Դինգոն արդեն 14 տարեկան է: Ինչպես նշեցի, նրա անունն ուղղակիորեն կապված է Դինգո Թիմ անվան հետ: Նա ոչ ցեղական շան ձագուկ էր, ով բազմաթիվ դժվարությունների միջով է անցել՝ ապրել է 1 մետր կապի վրա մութ գոմում, ընկել է մեքենայի տակ: Նրա հոգեկանն այդ ամենի պատճառով մի փոքր խախտված է, բայց ես նրան հենց այդպես եմ սիրում ու երջանիկ եմ, որ նա կա իմ կյանքում: Նա ծեր է ու շատ մեծ սթրես է ապրում տանն այլ կենդանու ներկայությունից, դրա համար դեռ այլ շուն ունենալու մասին չեմ մտածում: Ունեցել եմ նաև խուլ կատու, որը հիմա, ցավոք, չկա: Նրա մահից հետո անցել է քանի տարի, բայց դեռ չեմ կարողանում նոր կատու որդեգրել: Բայց երբ մի օր որոշեմ գնալ այդ քայլին, դա անպայման կլինի հաշմանդամ, տանջված ու սիրո կարիք ունեցող մեկը, ում որդեգրելով՝ կյանքը լրիվ կվերափոխեմ:
Ես չեմ համարում, որ ունեմ շուն: Ես համարում եմ, որ ունեմ երկու երեխա. մեծ աղջիկս՝ Դինգոն և փոքր տղաս՝ Վիլյամը, ով 5 տարեկան է և ծնված օրից մեծացել է Դինգոյի հետ:
8.2017 թվականի լավագույն բնապահպանն եք։ Ու՞մ հետ եք «կիսել» այդ կոչումը։
Ես այդ մրցանակը ստացա մեր ամբողջ թիմի անունից: Այն կրում էր իմ անունը, բայց Դինգոն թիմ է, և մենք ամեն ինչ անում ենք միասին: Այսքան բան մենակ անելն անհնար է: Մենք ամուր շղթա ենք։ Ես ինձ չեմ ընկալում որպես անհատ, այլ ընդամենը մեր թիմի մի մասնիկը, ով իր բաժին գործն է անում: Այնպես որ, համարում եմ, որ տարվա բնապահպանը Դինգո Թիմն էր՝ պարզապես մարմնավորված իմ անվան տակ:
9.Եվ վերջում կցանկանայի պլանների մասին խոսել։ Ի՞նչ նպատակներ եք դրել Ձեր առաջ այս տարի Դինգոյի հետ կապված։
Պլանները շատ են իրականում, որոնց մասին դեռ չեմ ցանկանում խոսել, քանի որ ուզում եմ անակնկալ լինի: Բայց մի բան վստահ կարող եմ ասել՝ մեր գործունեությունը միանշանակ ծաղկելու է, քանի որ մեզնից կախված են հարյուրավոր կյանքեր: Մենք պետք է շատանանք, ծավալվենք ու աշխատենք, որպեսզի հասարակությունն ավելի լավը դառնա, որպեսզի կենդանիների հիմնախնդիրը քայլ առ քայլ, բայց ի վերջո լուծում ստանա: "Ազգի մեծությունը չափվում է նրանով, թե որքանով են այնտեղ պաշտպանված կենդանիները",- ասել է Գանդին: Մենք ուզում ենք, որ մեր ազգն իսկապես «մեծ» լինի, որ այն չափեն ու հիանան :)
10․Շնորհակալ ենք հետաքրքիր զրույցի համար։
Ես նույնպես շնորհակալ եմ։
Սիրով` Hafo.am։ Եղե՛ք տեղեկացված
