Պեկինեսները դարեր շարունակ բազմացվել են՝ լինելով Չինաստանի կայսերական ընտանիքի ընկերը: Այսօր ևս նրանք ընտանիքի հիանալի ընկեր և շոու շներ են, որոնք արժանապատվորեն և հարգանքով ողջունում են ցանկացած հանդիպողի։
Ծագումը
Չինական լեգենդի համաձայն՝ առյուծը մի անգամ սիրահարվում է մարմոսեթի՝ կապիկի մի տեսակի: Իր սիրո հետ ամուսնանալու համար՝ նա խնդրում է Բուդդային, որպեսզի վերջինս փոքրացնի իր չափերը, բայց թողնի մեծ սիրտն ու բնավորությունը: Բուդդան համաձայնվում է, և այդ երկուսից էլ սերում են ՖուԼին տեսակի շները՝ չինական առյուծաշները: Հավանաբար պեկինեսների առաջացումն այդքան էլ այդպես չի եղել, բայց սա լավ պատմություն է:
Այս տեսակն, անշուշտ, հին է, և ԴՆԹ հետազոտությունները նույնպես հաստատել են դրանց՝ հնագույն շներից մեկը լինելու փաստը: Ասում են, որ նրանք Չինաստանում գոյություն են ունեցել ավելի քան 2000 տարի: Ստանալով երկրի մայրաքաղաքի՝ Պեկինի անվանումը, նրանք դարձել են ազնվականների, իշխանների և կայսերական ընտանիքի անդամների ուղեկիցները: Պալատականները նույնիսկ գլուխ են խոնարհել նրանց առաջ։
Պեկինեսներին մշտապես հսկել են և երբեք թույլ չեն տվել լքել պալատը։ Նրանք հայտնվել են արևմուտքի ուշադրության կենտրոնում 1860 թվականին Ափիոնի պատերազմի արդյունքում: Երբ բրիտանական զորքը Պեկինը զավթելուց հետո մտավ կայսերական պալատ, իրենց բացահայտումներից մեկը եղան 5 շուն՝ որոնք պահպանում էին իրենց տիրոջ սիրուհու մարմինը, ով գերեվարվելու փոխարեն դիմել էր ինքնասպանության: Այդ շները դարձան պատերազմի մրցանակ և տեղափոխվեցին Անգլիա, որտեղ դրանցից երկուսը ներկայացվեցին Վելինգթոնի դքսուհուն, երկուսը՝ Ռիչմոնդի և Գորդոնի դքսին և դքսուհուն, և մեկը՝ թագուհի Վիկտորիային, ով նրան անվանեց <<Լութի>>:
Շների այս ցեղատեսակը հազվագյուտ էր՝ չնայած մինչև 1890-ական թվականները նրանք մեծ քանակությամբ են դուրս բերվել Չինաստանից: Փեթր կոչվող շունը, ինչպես հաղորդվել է, առաջին էր, որին ցուցադրել են բրիտանական շների ցուցադրությունում 1894 թվականին: Այդ ժամանակ այս ցեղատեսակն ունեցել է տարբեր անուններ. Հայտնի էր որպես Չինական մոպս կամ Պեկինես սպանիել: Այս ցեղատեսակի ակումբը ստեղծվեց 1904 թվականին: Բնականաբար նրանց հայտնիությունը տարածվեց Ատլանդիայից մինչև ԱՄՆ: Առաջին բացառիկ են եղել, որոնք ցուցակագրվել են Ամերիկայի շների ակումբի կողմից 1906 թվականին: Ամերիկայի ակումբը ձևավորվել է 1909 թվականին: Այսօր այդ տեսակը 155 տեսակների մեջ զբաղեցնում է 49-րդ տեղը՝ արձանագրված ԱՊԿ-ի կողմից:
Բնավորության գծերը
Պեկինեսն ունի փափկամազ և ծալքերով մարմին, բայց համառ բնավորություն։ Նա ավելի համառ և քաջ է, քան կարող ենք եզրակացնել արտաքինից: Պեկինեսի՝ արքայական ընտանիքում ունեցած դերը, մեծամտությունը, ինքնավստահությունը և համառ բնավորությունը բնութագրում են կենսուրախ, հանգիստ և բարեհոգի շանը, ով կհարգի քեզ, եթե դու հարգես նրան: Նա հավատարիմ է և պաշտպանում է իր տերերին, հաչում է՝ զգուշացնելով անծանոթների մասին: Նրան պետք է վարժեցնել խստությամբ և հետևողականությամբ, օգտագործելով դրական խթանիչ միջոցներ, ինչպիսիք են ուտելիքը, որպես պարգև և գովասանքը: Դուք միշտ հաջողության կհասնեք, եթե կարողանաք համոզել ձեր շանը, որ ինչ-որ բան անելը ոչ թե ձեր,այլ իր գաղափարն է:
Շան բնավորությունը պայմանավորված է որոշ գործոններով, ներառյալ ժառանգականությունը, վարժեցումը և սոցիալականացումը: Սիրալիր բնավորությամբ ձագուկները հետաքրքրասեր են ու աշխույժ, պատրաստ են ընտելանալ մարդուն և խնամվել նրանց կողմից: Ընտրեք հանգիստ բնավորությամբ ձագուկների,այլ ոչ թե այնպիսիներին, որոնք կռվում են իրենց հետ ծնվածների հետ կամ որոնք սիրում են թաքնվել անկյուններում: Միշտ ծանոթացեք շան ծնողներից առնվազն մեկի բնավորութան հետ. սովորաբար մայրն ավելի հարմար է համոզված լինելու, որ նրանք ունեն հաճելի բնավորություն և հարմար են ձեզ համար: Իր զույգին կամ ծնողների այլ հարազատներին հանդիպելը ևս օգտակար է հասկանալու, թե ինչպիսին կլինի ձագուկը մեծանալուց հետո:
Պեկինեսները շատ խելացի են: Այդ ընդունակությունը գալիս է ազատ մտածելու կարողությունից և շատ համառ բնավորությունից: Նրանց վարժեցնելը փորձություն է: Նրանք իրենց համարում են ցանկացած իրավիճակի պատասխանատու, ուստի ստիպված եք համոզել նրանց, որ դուք եք պատասխանատու և անել այն, ինչ ինքներդ եք ուզում։ Այս ցեղատեսակի շները վատ են արձագանքում խիստ վարժեցմանը և կարգուկանոնին, և դրանց պատճառով կարող են դառնալ ագրեսիվ և նույնիսկ կծել:
Այս փոքրիկները շատ սիրալիր են իրենց ընտանիքի հետ, բայց մեկուսանում են և դառնում են զգուշավոր անծանոթների ներկայությամբ: Այդ հատկանիշը նրանց դարձնում է գերազանց պահապան շներ. նրանք սիրում են հաչել, երբ անծանոթ է մոտենում: Որոշ շներ հաչում են չափից շատ, ուստի լավ է նրանց փոքր տարիքում սովորեցնել, թե երբ է պետք դադարեցնել հաչելը: Նրանք խիզախ են, հաճախ նույնիսկ չափից շատ համարձակ և Ձեզ կպաշտպանեն նույնիսկ մահից, եթե անհրաժեշտ լինի: Քանի որ երեխաները միշտ հետաքրքրված են փոքրիկ շներով, այս ցեղատեսակի շունը ճիշտ ընտրություն չէ այն ընտանիքների համար, որտեղ կան նոր քայլել սովորող երեխաներ, ովքեր կարող են շների հետ կոպիտ վարվել՝ աոանց մտածելու: Նա չի հանդուրժի կոպտությունը կամ հրմշտոցը և չի վարանի պաշտպանել իրեն: Միշտ վերահսկեք տարբեր տարիքի երեխաների և այս շների ցանկացած շփում:
Պեկինեսները միշտ չէ, որ հաշտվում են այլ շների հետ: Նրանք նախընտրում են իրենց ցեղատեսակի շան հետ ընկերակցությունը, և իրենցից շատ ժամանակ կարող է խլել այլ ընտանի կենդանիների հետ վարժվելը: Ճիշտ սոցիալականացման՝ շատ տարբեր մարդկանց, այլ կենդանիների, վայրերի, ձայների և փորձությունների արդյունքում, նրանք կարող են լավ ընկերներ դառնալ այլ շների, կատուների հետ և ներառել նրանց իրենց արքայական խմբում: Եթե նույնիսկ համոզված եք, որ բոլորը լավ հարաբերությունների մեջ են, այնուամենայնիվ վերահսկեք ցանկացած ակտիվ գործողություն: Այս շների կլոր, դուրս ընկած աչքերը հեշտությամբ վնասվում են կենդանու թաթի ճանկռոցից:
Սննդակարգ
Խորհուրդ է տրվում 1-2,5 բաժակ բարձրորակ չոր կերակուր օրը 2 անգամ:
Հիշե՛ք՝ Ձեր շան ուտելու չափը կախված է իր քաշից, տարիքից, նյութափոխանակությունից և գործունեության մակարդակից: Շները անհատականություններ են, ինչպես մարդիկ, և նրանց անհրաժեշտ չէ ուտելիքի նույն քանակը: Պարզից էլ պարզ է, որ ակտիվ շունն ավելի շատ ուտելիք կպահանջի, քան՝ ոչ ակտիվը։
Թարգմանության հեղինակ՝ Թամարա Սարգսյան